li zonder den dief aan te wijzen. Heden wordt een Torstelijke
huldiging, morgen de lijkvaart eens kouings vertoond. Nu
staat een minister-hotel in vlammen dan een gausche stad in
brand; hier ligt een koopvaardij vloot onttakeld in een dok
ginds speelt een exereilie-eskader in volle zee. Alle belangen
worden op het tooneel Tan het dagblad vertegenwoordigd; alle
standen treden hier op en af; 't is een congres van alle nati
ën het panorama der moderne wereld.
«Doch het feuilleton ik heb niet gevraagd wat de dagbla
den zijn, nog eens zeg mij toch wat het feuillston is." Wees
zoo ongeduldig niet lieve mevrouw! Herinner u slechts onze
laatste soiree. Bij den tooverglans der lampen zaten wij in
bonte rijen dames en heeren om het spookachtig vlammetje
der theemachine, dat men niet te onregt de outerylam der
hedendaagsche beschaving noemt. Het theewater bruischte
ziste de haard verspreidde een weldadigen warmtegloed, en
op de tafel voor ons lag een sierlijk allerlei door malkander
van boeken platen van journalen en albums.
Daar hebt mevrouw het voetstuk waarop de fee van onze
conversatie stond! Is het zoo niet? hoe schalks blikte uw
oog hoe gloeiden uwe wangen hoe onverschrokken trad gij
op het kampreld tegen de dwaasheden dezer wereld tegen de
lafheid van liet gezellig verkeer. Hoe Tast drildet gy den
speer van uwen luim en hoe zeker troffen de pijlen van uwe
sarkasmen gij overwon het masker der gedwongenheid in het
openbare leven en vernietigde het gausche leger van de vra
gen des daags maar de adem uwe» monds verzoette het lot
van den gevallene en uw vriendelijk lied gaf een nieuw leven.
Wanneer gij nu alle die invallen cii arabesken, die blikken
vol luim en sarkasmen die om de verschijningen des daags
als vlinders om de bloemen in bonten dans dartelen; wan
neer gij dit alles als mosaïk in een geheel zamenvatdan
hebt gij het feuilleton der dagbladen.
HOE MEN HEILIG KAN BLIJVEN.
Op zekeren morgen kwam de marquis van Montcsquioii met
verhaasten tred bij den graaf van Provence later Locleivijk
XVIIIdaar hij echter gezelschap bij hem aantrof, bleef
hij op eenigen afstand stil slaan. De graaf bad hem echter in
liet oog gekregen en om een gepaste gelegenheid te vinden
van hem onder vier oogeu te spreken sprak hij lot hem op
een ernsligeu toon:
«Hebt gij mijne bevelen volbragt Op deze woorden trok
het gezelschap zich naar het andere einde van de salon terug,
en de graaf ging met den marquis voor den haard slaan.
«Wat brengt gij voor nieuws?" begon de eerste.
De marquis van Itwenscht u te spreken hernam
JHontesquiou.
Heeft de zaak spoed
u Ja mijnheer
«Betreft ze mij persoonlijk?"
Bat niet."
«Laat in <1 it geval de marquis wachten; zoodra de heeren
weg zijn, wil ik hem hooren."
Zoodra deze vertrokken waren geleide M. den marquis tot
den prins. Be maiquis was van goeden huize, een man van
verdienste een uitstekend militair aan liet hof hoog geschat
en zeer rijk ofschoon hij het tegendeel verzekerde, om zijne
vrienden niet te moeten leenen. Hij zag er bleek en aange
daan uit.
«Mijn dierbare marquis, wat deert u
«Ach, doorluchtig vorst, een ongelukkig vader staat voor u
»Uw zoon dient bij de infanterie; welligt een zaak van eer?"
Neen mijnheer."
Of is mevrouw de gravin, uwe dochter, ontijdig bevallen?"
Zij is zeer wel."
«Welk een ongeluk heeft dan uwe familie getroffen?"
Aeh liep hij uit wij ziju alle verloren vernietigd ont-
eerd."
Hij bedekte zijne oogen met beide handen en hervatte na
een korte pause zijn beklag:
«Doch welke familie is, bij hel tegenwoordig xedebederf
van hare eer verzekerd daar de vermetelheid der verleiders
niet eens de gewijde plaatsen ontziet Mijne dochter de
abdisse anders zoo kloek, van zoo ordentlijken wandel, zoo
getrouw aan haren regel
«Wel nu?"
«Zal tot mijne eeuwige schande moeder worden."
Niet dan met moeite kon de prins bij deze onverwachte
belijdenis van den marquis zich bedwingen om niet in een
luid gelach uit te barsten. De bedroefde vader bezwoor hem
echter hem bij te staan want hij had meer dan cenen grond
voor zijne droeveuis. De abdij namentlijk bragl eene rente
van 40,000 livres op waarvan hij een aanzieulijk gedeelte
trok. De ontdekking van het ongeluk zou hem dus ook finan-
tieel een gevooligeu slag aanbrengen. De prins beloofde voor
de abdisse en voor de abdij tegelijk te zullen zorgen.
Er werd nu een bevel van arrest tegen de bezwangerde ab
disse uitgevaardigd ouder voorwendsel dat zij zich enbeta-
melijk tegen den koning zou hebben uitgelaten. Zij werd
daarop uit het klooster weggevoerd en eerst na verloop van
een jaar keerde zij terug en was vrij wat verdund doch
nog even heilig als te voren.
DE VISITE-KAST.
De etiquette kwelt de menschcu van liet oosten naar het
westen en van het zuiden naar het noorden. Zelfs in het
koude Finland, waar de zon bijkans een half jaar niet schijnt
heeft zij haar rijk gevestigd en filiceteert op eiken nieuwen-
jaarsdng en verjaardagen enz. met kaartjes. Dewijl nu ieder
een die niet voor een lomperd wil doorgaanop die wijze
vcrpligt is te filiciteren zoo is aan ieder huis eene kast of
bos aangebragt in welke de visite-kaartjes, zondermeer, wor
den gedeponeerd, 's Avonds 9 ure haalt de huisheer do kast
binnen haalt den iuhoud er uiten vergelijkt daarmede do
lijst zijner bekenden. Wee over hem die op do lijst staat en
niet in de kast ligt. De vriendschap is uit alle omgang af
gebroken. Daar heeft dus het spreekwoord kracht: hij is
iu de kast.
Correspondentie.
De Aphorismcn door T. ingezonden zullen bij gelegenheid geplaatst
worden.
übtJcrtcntiën.
Ondertrouwd
J. vak der HAAK
en
C. E. L U IJ T J E S.
Helder 11 Jan. 1844.
Wordt aangeboden overtenemen een WIN-
KEL in MAlTtTFAGTUTlEl? aan de
Helder waarbij het waarin dezelve wordt
uitgeoefend in de verkoop zal zijn begrepen.
Door vertrek van hier naar Amsterdam gevoelt zielt
de ondergeteekende verpligt, hare geëerde Begunstigers voor
het genoten vertrouwen en de betoonde welwillendheid te
bedankentevens neemt zij de vrijheid hare Moeder de
Wed. IJ. JONKER ten minzaamste bij voortduring aan de
Ingezetenen dezer Gemeente aan te bevelen.
EMMERENSIA JONKER.
Uitgegeven bij C. BAKKER Bz- te JTieuweDivp.
Gedrukt bij G. GILTJES te Helder
