II. Was het te verwonderen dat er weifeling en botsing ont stond in gewesten door eenen provisionelen band (en niet anders was de Unie van Utrecht) verbonden toen de man gevallen wasdie denzelven geweven had en de magt des wraakgierigen vijandsdoor eenen Parma geleid het verlo rene poogde te herwinnen Het was Maurits die de een heid terug gaf, en bij Nieuwpoorts duinen, met het zege vierend staal de preliminairen van Spaansche erkentenis van ons Vaderland als -vrije staat decteerde. De bezadigdheid van Frederik Hendrik mogt minder schitteren als Maurits bliksemend helden zwaard zij voerde Neerlands glorie zon, die reeds het Oosten en Westen bescheen tot middag hoog te en liet de Munstersche erkenning van de vereenigde Nederlanden als de 'eerste beschikking van zijn testament achter. Familie hoogmoed en Aristocratie achtten zich helaas door den straalkrans van Oranjes glorie verdonkerd en plantfe zijn gezag boven het graf van den vroeg gestorven tweede Willem. Wat was er het gevolg van De republiek werd door den overmoedigen Gal in het hart aangegrepende leliestandaard de gruwel der verwoesting voor het Protes tantisme werd geplant in het gezigt van Amstels torentran sen van hinnen werd het land door partijschap verscheurd en scheen prijs gegeven aan de kannibalen woede van een getergd gemeen. Wie was de reddende engeltoen de veege staat verloren scheen toen de wereld beroemde staat- mannen sidderden toen de zoon Huig de Groot ter staats vergadering tot onteerende toegevendheid raadde en de on wrikbare de Witt bijna tot wanhoop oversloeg het was Willem III. De jongeling van 22 jaren had den moed om steunende op den God zijner vaderen en de standvastig heid van Amsterdam den storm te bezweren. Zijne geest kracht redde het benarde Vaderlandbezielde Europa be teugelde den overmoed van den verwaten halfgod der 17e eeuw en uit. het bijkans verplette Nederland stond Oranje op als redder van Europa's zoo fel bedreigd staatkundig evenwigt. De dood van den onvergetelijken Willem III was we derom het sein voor de familie regeringdie erfsmet onzer voormalige republiek om zich op het kussen te plaatsen maar zij vond ook weder haar graf in den volkszin die het licht der zon meer eerbiedigt dan de bleeke glans der maan. Oranje trad op, strijdige belangen werden opgelost, en de minzame vierde Willem werd de last, de roem, de kroon van Nederland. BUITENLANDSCHE BERIGTEN. SPANJE. Een zeker Engelscbman Havertij geheeten maalt in zijne onlangs uitgegevene wanderings in Spain in 1843" al- du- het beeld af der koningin van Spanje en dat van hare zuster: De laatste, zegt de reiziger, schijnt de droomen van schoonheid en glans te verwezentlijken welke de fan tasie der jeugd in het feënland overplaatstofschoon zij slechts 11 jaren oud is, verschijnt zij reeds in eene verruk kende gestalte. De koningin zelve is bij lange na zoo schoon niet als hare zusteren is veel hlonder. Hare gestalte ovenwei is even zoo voortreffelijk, hare hals en armen kun nen met de meesterstukken der beeldhouwkunst wedijveren, en ofschoon zij naauwelijks 13 jaren telt, heeft zij niets kinderachtigs meer. Zij droeg een wit atlas kleed een rijk met diamanten bezetten zilveren diadeem en een met her melijn omzoomde donkergroene fluweelen sleep welke een bediende haar achterna droeg." Later zag de reiziger het jeugdig zusterpaar in de kerk en op andere plaatsenmeest in de spaansche manlille. Als onder het kerkgebed de naam der koningin uitgespro ken werd, wendden zich alle geestelijken naar dezelve om, en bogen zich voor haarterwijl zij ligt met hel hoofd neigde. Daaraan zoo als ook aan hare overige heftige ge baarden aan haar voortdurend opspringen van den stoel wil de reiziger haar onstuimigeigenzinnig karakterdat erfdeel van haren vader erkennen op wien zij in mond en kin zoo al niet in gehcelen omtrek van het gelaat gelijkt, Als eens een harer staatsdames haar niet spoedig genoeg iets uit het gebedenboek kon uitleggen verloor zij op eens zoo zeer haar geduld dat zij het boek heftig digt sloeg en niet eens hare zuster te woord wilde staandie al hare vriendelijkheid ten koste lei om haren toorn te stillen. DUITSGHLAND. BERLIJN 22 April. Naar aanleiding van het door som mige dagbladen verspreide berigtdat de Pruissische rege ring besloten zou hebbenom in de Rijn-provinciën en in Weslfalen de kloosters te herstellenverklaart het halt-offi ciële dagblad dezer hoofdstad dat die opgaaf geheel en al onwaar is dat de regering slechts verlof heeft gegeven tot het voortdurend bestaan van eenige der thans nog in West- falen aanwezige Franciscaner-kloosters, hoofdzakelijk ter ver zorging van oude geestelijken uit de bisdommen Paderhorn en Munster en lot voorziening in de behoefte aan zielver zorgers in volkrijke en uitgestrekte gemeenten. F R A N K R IJ K. PARIJ§ 25 April. Eenige dagen geleden Dam madame X.wonende te Baveux in hare dienst een' grooten jongen wiens fatsoenlijkheid maar niet zijn verstand men haar waarborgde. «Fatsoenlijk, ziedaar juist wat ik ver lang zeide de dame. Visites willende maken en reeds in het rijtuig zittende ontdekte zij dat zij hare visitekaartjes had vergeten. Germain roept zij mijne kaarten ik heb ze vergeten Ga haal ze en steek ze in uwen zak." Germain gaat naar bovenvoert de orders uit gaat weer naar beneden en plaatst zich achter op het rij tuig. Men maakt visites en in ieder huis, waar de mees ters afwezig zijnlaat mevrouw X.één of twee kaar tjes afgeven aan een der laatste huizen zegt zij tot haren knechtGermain geef hier drie kaarten af." On mogelijk mevrouw Welwaarom Mevrouw ik heb niet meer dan twee namelijk klaver aas en schop pen zeven Onze domkop had in plaats van visitekaar tjes een pakket speelkaarten genomen en daarvan overal afgegeven. Men kon toen niets anders dan do visites op nieuw beginnen. Een wonderlijk Engelschman is onlangs afgestapt in

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Weekblad van Den Helder en het Nieuwediep | 1844 | | pagina 2