II.
Was het te verwonderen dat er weifeling en botsing ont
stond in gewesten door eenen provisionelen band (en niet
anders was de Unie van Utrecht) verbonden toen de man
gevallen wasdie denzelven geweven had en de magt des
wraakgierigen vijandsdoor eenen Parma geleid het verlo
rene poogde te herwinnen Het was Maurits die de een
heid terug gaf, en bij Nieuwpoorts duinen, met het zege
vierend staal de preliminairen van Spaansche erkentenis van
ons Vaderland als -vrije staat decteerde. De bezadigdheid
van Frederik Hendrik mogt minder schitteren als Maurits
bliksemend helden zwaard zij voerde Neerlands glorie zon,
die reeds het Oosten en Westen bescheen tot middag hoog
te en liet de Munstersche erkenning van de vereenigde
Nederlanden als de 'eerste beschikking van zijn testament
achter.
Familie hoogmoed en Aristocratie achtten zich helaas door
den straalkrans van Oranjes glorie verdonkerd en plantfe
zijn gezag boven het graf van den vroeg gestorven tweede
Willem. Wat was er het gevolg van De republiek werd
door den overmoedigen Gal in het hart aangegrepende
leliestandaard de gruwel der verwoesting voor het Protes
tantisme werd geplant in het gezigt van Amstels torentran
sen van hinnen werd het land door partijschap verscheurd
en scheen prijs gegeven aan de kannibalen woede van een
getergd gemeen. Wie was de reddende engeltoen de
veege staat verloren scheen toen de wereld beroemde staat-
mannen sidderden toen de zoon Huig de Groot ter staats
vergadering tot onteerende toegevendheid raadde en de on
wrikbare de Witt bijna tot wanhoop oversloeg het was
Willem III. De jongeling van 22 jaren had den moed
om steunende op den God zijner vaderen en de standvastig
heid van Amsterdam den storm te bezweren. Zijne geest
kracht redde het benarde Vaderlandbezielde Europa be
teugelde den overmoed van den verwaten halfgod der 17e
eeuw en uit. het bijkans verplette Nederland stond Oranje
op als redder van Europa's zoo fel bedreigd staatkundig
evenwigt.
De dood van den onvergetelijken Willem III was we
derom het sein voor de familie regeringdie erfsmet onzer
voormalige republiek om zich op het kussen te plaatsen
maar zij vond ook weder haar graf in den volkszin die
het licht der zon meer eerbiedigt dan de bleeke glans der
maan. Oranje trad op, strijdige belangen werden opgelost,
en de minzame vierde Willem werd de last, de roem,
de kroon van Nederland.
BUITENLANDSCHE BERIGTEN.
SPANJE.
Een zeker Engelscbman Havertij geheeten maalt in
zijne onlangs uitgegevene wanderings in Spain in 1843" al-
du- het beeld af der koningin van Spanje en dat van hare
zuster: De laatste, zegt de reiziger, schijnt de droomen
van schoonheid en glans te verwezentlijken welke de fan
tasie der jeugd in het feënland overplaatstofschoon zij
slechts 11 jaren oud is, verschijnt zij reeds in eene verruk
kende gestalte. De koningin zelve is bij lange na zoo schoon
niet als hare zusteren is veel hlonder. Hare gestalte
ovenwei is even zoo voortreffelijk, hare hals en armen kun
nen met de meesterstukken der beeldhouwkunst wedijveren,
en ofschoon zij naauwelijks 13 jaren telt, heeft zij niets
kinderachtigs meer. Zij droeg een wit atlas kleed een rijk
met diamanten bezetten zilveren diadeem en een met her
melijn omzoomde donkergroene fluweelen sleep welke een
bediende haar achterna droeg."
Later zag de reiziger het jeugdig zusterpaar in de kerk
en op andere plaatsenmeest in de spaansche manlille.
Als onder het kerkgebed de naam der koningin uitgespro
ken werd, wendden zich alle geestelijken naar dezelve om,
en bogen zich voor haarterwijl zij ligt met hel hoofd
neigde. Daaraan zoo als ook aan hare overige heftige ge
baarden aan haar voortdurend opspringen van den stoel
wil de reiziger haar onstuimigeigenzinnig karakterdat
erfdeel van haren vader erkennen op wien zij in mond en
kin zoo al niet in gehcelen omtrek van het gelaat gelijkt,
Als eens een harer staatsdames haar niet spoedig genoeg
iets uit het gebedenboek kon uitleggen verloor zij op eens
zoo zeer haar geduld dat zij het boek heftig digt sloeg
en niet eens hare zuster te woord wilde staandie al hare
vriendelijkheid ten koste lei om haren toorn te stillen.
DUITSGHLAND.
BERLIJN 22 April. Naar aanleiding van het door som
mige dagbladen verspreide berigtdat de Pruissische rege
ring besloten zou hebbenom in de Rijn-provinciën en in
Weslfalen de kloosters te herstellenverklaart het halt-offi
ciële dagblad dezer hoofdstad dat die opgaaf geheel en al
onwaar is dat de regering slechts verlof heeft gegeven tot
het voortdurend bestaan van eenige der thans nog in West-
falen aanwezige Franciscaner-kloosters, hoofdzakelijk ter ver
zorging van oude geestelijken uit de bisdommen Paderhorn
en Munster en lot voorziening in de behoefte aan zielver
zorgers in volkrijke en uitgestrekte gemeenten.
F R A N K R IJ K.
PARIJ§ 25 April. Eenige dagen geleden Dam madame
X.wonende te Baveux in hare dienst een' grooten
jongen wiens fatsoenlijkheid maar niet zijn verstand men
haar waarborgde. «Fatsoenlijk, ziedaar juist wat ik ver
lang zeide de dame. Visites willende maken en reeds in
het rijtuig zittende ontdekte zij dat zij hare visitekaartjes
had vergeten. Germain roept zij mijne kaarten
ik heb ze vergeten Ga haal ze en steek ze in uwen
zak." Germain gaat naar bovenvoert de orders uit
gaat weer naar beneden en plaatst zich achter op het rij
tuig. Men maakt visites en in ieder huis, waar de mees
ters afwezig zijnlaat mevrouw X.één of twee kaar
tjes afgeven aan een der laatste huizen zegt zij tot haren
knechtGermain geef hier drie kaarten af." On
mogelijk mevrouw Welwaarom Mevrouw
ik heb niet meer dan twee namelijk klaver aas en schop
pen zeven Onze domkop had in plaats van visitekaar
tjes een pakket speelkaarten genomen en daarvan overal
afgegeven. Men kon toen niets anders dan do visites op
nieuw beginnen.
Een wonderlijk Engelschman is onlangs afgestapt in