MCTRO-GALVAMSCHE
bij zond ere ti smaak afmeten en zicli inbeelden dat hun smaak
de smaak Tan iedereen is.
Kond en te weten doen wij dus alle ultra wijsneuzen dat
een redacteur Tan een dagblad daarop behoort bedacht te zijn
om niet week aan week juist hun te vrede to stellen; neen!
zijne taak beslaat daarin: weck aan week eene zoodanige men
geling te leveren dat ieder niet oTerkritiek gehemelte gele
genheid liebbe iets voor zijnen eigendom mei ij keu smaak te
ontmoeten.
Buitendien beslaan er menschen die bij den redacteur on
feilbaarheid verwachten. Zij verlangen dat hij alles wete
zich niet bedriege of bedriegen late en vrij zij van feilen en
gebreken die het erfdeel zijn Tan ons geslacht zij begeeren
dat alles wat zijn journaal levert, hun nieuw en volkomen
waar zij dat hij ieder interessant gerucht mededeele en er
borg voor sia. Met één woord, alle deze goede menschen Ter-
wachten en begeeren wat zij voor zich ten minste zouden
bedanken zelvej te leveren.
MEN MOEI GEEN HEILIGE HET HOOFD
AFBIJTEN.
Verleden jaar zag men in Hamburg eenen ouden fransch-
man die slechts uit vel en been scheen te bestaan met be
vende en kromme knieën alle dagen aan de farotafcl een
plaats nemen zoodra hij gezeten was en eene kaart bezet
had, haalde hij een klein looden heiligen beeld voor den dag,
dat hij ouder tafel streelde en liefkoosde. "Won zijne kaart,
dan werden de liefkozingen verdubbeld; verloor zij daaren
tegen dan kreeg de lieve heilige onder tafel onbarmhartige
knippen voor den neus die met biltere scheldwoorden bege
leid werden. Toen hij echter eens een verbazend grooten zet
verloorbeet hij vol van woede den heiligen het hoofd af
doch verslikte zich bij dien heiligen hap zoodanig dat hij ge
weldig aan het hoesten raakte zoodat hij ccnige uren daarna
den geest gaf.
ELEONOBE CIVII.
Eleonore Giuineene van de zeven maitressen van Enge-
Jauds tweeden Karei moet een allerbevalligst schepsel geweest
zijn. Ofschoon de koning haar uit een plaij-house aan het
hof nam en zij vroeger sina'sappelen in den schouwburg ver
kocht en dus tot de lager e volksklasse behoorde beschaamde
zij echter door haren geest de voornaamste dames. Be Koning
wilde haar tot hertogin verheffen doch zij wees dezen schit
terenden rang van de hand en maakte doorgaans van hare
afkomst geen geheim. Toen men haar vroc-g wat voor een
wapen op hare koets zou geschilderd worden antwoordde zij
een korf met citroenen en sina'sappelen, opdat ik steeds mij
ner afkomst gedachtig blijve.
Als de koning zich eens bij haar beklaagde dat hij geen
geld had, gaf zij hem den volgenden raad; gij moet de her
togin van Cleveland (welke de koning beminde en wier echt
genoot hij als gezant naar Konslantinopcl gezonden had) naar
haren man Mazarin naar Frankrijk Portsmouth naar den
duivel en mij zelve naar plaij-house zenden en te gelijk
zweren, gcene nieuwe maitressen te houden, dan zult gij geld
in overvloed bezitten.
Eens door de straten van Londen rijdende, riep het gemeen
haar een scheldnaam achterna dat zoo veel als mailres be-
teekeude de lakcijeu sprongen daarop van de koets en sloegen
er op in dat het daverde De schooue Eleonore slak het hoofd
uit het portier en vroeg wat er gaande was? loen nu de la-
keijen haar de zaak mededeelden gelastte zij dezen weder op
te stijgen want zeide zij die lieden hebben in hunnen stijl
de zuivere waarheid gezegd.
TEGENWOORDIGHEID VAN GEEST BIJ EEN GRENADIER.
Bij eer.e zaïncnkomst van Napoleon en Alexander tijdens
het sluiten van den vrede te Tilsitwenschle de eerste den
Russischen keizer de troepen voor te stellen door welke de
Russen overwonnen waren; er had dus eene groote revue plaats.
Napoleon reed met welgevallen door de gelederen zijner kei
zerlijke garde. PJotselijk hield liij stil voor eenen grenadier
die een schrikkelijk lidteekcu op zijn gezigt had. Hij beschouw
de den fieren krijgsman een oogenblik met innigen trots en
stelde hem daarop keizer Alexander voor met deze betuiging
Wat denkt gij van soldaten die zulke wonden kunnen
wederstaan
«Maar wat deukt gij van soldaten, die zulke wonden slaan?"
hernam Alexander met eene gelukkige gevatheid.
«Die zijn allen dood," riep de oude grenadier met eene
diepe stem uit, zich mengende in het onderhoud van de beide
magtigste monarchen der wereld.
Alexander wendde zich bij deze woorden van den grena
dier hoffelijk tot Napoleonen zeide: «Sire! gij zijt overal
overwinnaar
«De overwinning heb ik aan mijne garde te danken," ant
woordde Napoleonen dankte hartelijk en bewogen, den dap
peren grenadier die door zijne tegenwoordigheid van geest
hem regt tijdig uit eene kleine verlegenheid reddewaarin
hem de onverwachte gelukkige inval van zijnen mededinger
gebragl had.
dbujcrteniijcn.
Heden verloste van een ZOON, T. BRUIN,
Echtgenoot van
P. A D R I A A N,
Nieuicediep1 Mei 1844.
Heden Overleed tot diepe droefheid van mij, mijne
Kinderen en verdere betrekkingen mijne dierbare Echtge
noot MARIA MAGDALENA CRISTINA SCHUUR-
KOFTERin den ouderdom van ruim 44 Jareneen
zacht en moedig lijden maakte een einde aan haar voor
ons zoo nuttig leven.
J. B. van MEERBEEK.
Helder1 Mei 1844.
VERGULDING en VERZILVERING.
De ondergeteekende beveelt zich bij deze beleefdelijk
zijne geëerde begunstigers aanvooreerst in het vak van
GOUD- en ZILVERWERKENals ook in het Vergulden
en Verzilveren van onderscheidene voorwerpen. Deze we
tenschap heeft mij door genomene proeven getoontdat zij
aan hel doel beantwoord en keurig werkt in kleur en glans.
Eenige voorwerpen Galvanisch behandeld zijn vrijelijk te
bezigtigen.
Dk. SCHUIT,
Goud- en Zilversmidkanaalweg No. 15 lij de
Helder.
4. HARTS1NCK heeft de eer aan het
iiVwirtr-" publiek te berigllcn dat hij met permissie van
den Heere Burgemeester dezer Gemeente des Zon
dags namiddags in de TUINTJESMuzijk zal ge
ven kunnende men zich van eene goede bediening
verzekert houden.
Huisduinen 1 Mei 1844.
Uitgegeven bij C. BAKKER Bz. te NieuwcDicp
Gedrukt bij G. GILTJES te Helder
