V00R100PIGE KENNISGEVING.
JF JE U I I JL F T O H.
DE WACHT.
Toegepast op het dagelijks Leven.
Fragment uit een nog onuitgegeven Dichtwerk
Hij die zijn pligt betracht in 't Militaire leven,
Moet bovenal op xvacht zeer veel attentie geven.
J)e wacht is steeds het beeld van 't menschel ijk geslacht,
'tZij men in puiperdos of stulp d'aflossing wacht.
Men brengt u op uw post, het kind dut treedt in 'lieven;
Consignes worden steeds, van wieg tot 'tgraf gegeven,
Des grijsaards veeg» stond en lang verleden daden
Zijn hier 't bewijs er van of hij zijn pligt sloeg gade
Zoo wel in wieg als post leert uien steeds pligt betrachten
Het kind zoo wel als man heeft anders straf te wachleu.
I)e korporaal der wacht die naar uw post u leidt
Is d'inspraak van uw hart, die steeds uw schreeu geleidt.
Nu zijt gij op uw post, de Roud komt n bezoeken
Houd steeds op hem het oog aars zal hij u verkloeken
Hij is beproevingsbeeld van vreugde ramp en smart
Cu wat den sterfliug meer komt knellen aan hel hart.
0! vindt hij altemet, dat gij uw pligt niet doet
Verdwenen is uw vreugd, een adder in 't gemoed.
Ach! dat zijn zinbeeld toch, aan u deez' les steeds leer,
Waak blijf steeds op uw post, leg nooit uw wapens neer;
De vijand komt somtijds, als gij hem 'l minst zoudt vreezen,
Gij zoudt, eer gij het dacht, zijn krijgsgevaugeu wezen.
En komt d' aflossing dan, uw post wordt wel betouden,
0 smaak dan stille rust na veel vermoeide stonden.
De inspraak vau uw hart, 'k bedoel hierdoor 'tgeweten,
Heeft reeds uw lol beslist, uw toekomst afgemeten.
Hij brengt u deed g uw pligt, op eene effen baan,
Na 'n moeilijk hobblig pad op eene rustplaats aan.
Ach zorg voor alle ding dat 't nimmer moet gebeuren
Dat, wordt gij afgelost, soms pliglverzuim doet treuren,
Eén traan niet afgewist door die verzoende hand
Sluit eeuwig u den weg, naar 't beter vaderland;
Eén daad hoe ligt geschat hoe weinig omgegeven
Sluit altijd u den weg, naar 'teeuwig zalig leven.
Wie onzer doet zijn pligt, en hij wordt niet beschroomt
Als tiet woord afgelost aan 'l veege sterfbed koomt;
Maar is dan 't woord pardonaan't bloedig kruis geschreven,
Wordt hij dau allgelost hij krijgt een beter leven
De vrome strijdei ligt, zijn hoofd dan juichend ntér
En 'tis zijn afscheidsgroet: «Waak blyf steeds in't geweer."
DE VUURTOREN.
Losse gedachten.)
Gelijk aan 'sliollandsch strand bij nacht de schepeling,
Somtijds door nood geperst, weer moed en kracht ontviug;
Als hij deez' vuurbaak ziet, aan 's Helders strand ontbranden;
Hel geeft hem nieuwen moed om spoedig aan te landen
Verdwenen is zijn smart, hij denkt aan 't Vaderland
Aan vader, moeder, vrouw of kroost aan hem verwant.
Ho# ook de noodstorm rees hem dreigde met den dood
«ij ziet het Vaderland vergeten is zijn nood.
Hij stapt op 's Hollandsch grond hervindt de zijnen weer
Eu zelfs het ruwste hart, vindt menschlijkheid deez' keer.
Zoo gaat het ook met ons ook wij zijn schepelingen
Die op des levenszee veel storm en nood ontvingen
Soms wierp een ramporkaan, ons wrakje op ecu rots,
Terwijl ons anker brak en zeilen vlogen los
Wij vo«lden onze hulk door ramp en smart omklampen
Het broze vaartuig ras op rots en klippen stampen
Geen redding daagt' er op, wij zinken wij vergaan!
Dau ueeu! daar stilt de wind daar komt de redding aan
Daar ziè 'k vertroostend licht het zijn o Hoop! uw stralen
Zij doen én kalmt' én rust, in 't harte uederdaleu
Zij wijzen 'toord ons aan daar waar de haven leidt,
Waar alles rust en vree daar waar geen storm verbeidt
Nu moedig 't zeil in top, wij nadr#n juichend 't strand,
En landen aan de kust van beter Vaderland.
Selder 1846. J. G. PUT Korporaal.
UIT EENBN GENEESKUNDIGE CATECHISMUS.
Fraag. Waarom kan een arts niet voortkomen, zonder
windmakerij
Antwoord. Omdat het zonder wind slecht zeilen is.
F. Ho# konden de mcnschen voor den zondvloed zonder
artseu z#o oud worden?
al. Omdat zij zelve artsen waren.
F. Waarom sterven wijze kind«ren zoo vroegtijdig?
A. Omdat zij iu de wereld niet zouden kunaan voortkomen.
F. Welken arts moet een zieke gelooven wanneer zij el
kander tegenspreken
A. Hein die het minste belooft.
F. Waarom worden d# artsen niet meer onder het getal
der goden geplaats?
A. Dewijl zij op aarde steeds onontbeerlijker worden.
F. Waarom hebben de meuscheu slechts vijf zintuigen?
A. Omdat de meesteu naauwelijks vijf kunnen tellen.
F. Gij prijst de matigheid. Waarom raadt gij ons gee®
middel tegen de eetlust aan
A. Omdat dit middel juist de onmatigheid is.
F. Kunt gij wel maken dat het water beter smaakt, daar
wij zoo als gij beweert, toch geen wijn moeten drinken?
A. Neen maar men kan wel maken dat de wijn slechter
smaakt.
F. Daar de kwakzalvers veel sterker gebruikt worden da®
regtmalige doclars waarorn worden er geene ernstige maat
regelen legen zoo iets genomen
A. Het geschiedt thans terwijl men alle kwakzalvers tol
doctcrs maakt.
NATUUR- WONDEREN.
De publieke bladen verbaalden onlangs van een natuurwon
der namelijk, van #eu' bok met twee koppen, vier horens
en andere afwijkingen. Dat was nu w»l eene zeldzaamheid
maar vrij wat meer bewoaderenswaardig is het natuurwonder
waarvan mij een boer uit de Meijerij verhaalde. In het vlek
R. namelijk zou een hengst een' met zes paarden bespauneM
wagen benevens conducteur en postiljon geworpen hebben I
De boer, die mij deze geschiedenis mededeelde, zal op
de op de eene of andere kermis dit wonder ter bezigtiging
stellen.
Qtéocvtcnticn.
Men is voornemens (indien daartoe autorisatie zal ontvan
gen worden), op Dingsdag den 22 September 1846, des
morgens om 12 urebij of aan boord van de Russischs
Schooner Gottfriedgevoerd bij kapt. O. W. STRANDBERG,
liggende in dc Binnenhaven van het Nieuwediep publiek
om Contant Geld, te verkoopen, de ingemelde Schip zijnd»
lading STE EN KOLENwaarmede dezelve gekomen h
van Middlesonegedestineerd naar Elseneurzijnde voos
den verkoop voor een ieder te zien.
Uitgegeven bij C. BAKKER Bz te NieuweDiep,
Gedrukt bij G. GILT]ES te Helder
