huwelijksverbintenis. Toen het getal harer aanbidders bij den
dag vermeerderde nam ook derzelver stoutmoedigheid toe
zoodat zij haar huis niet langer kon beschermen legen het in
dringen dier ongenoodigde gasten.
De buitensporige onbeschaamdheid van ecu dier vrijers ver
dient eene bijzondere vermelding. Op eeu' zekeren dag begaf
zich de weduwe voor ecnigc uren van huis, en liet slechts twee
mannelijke dicnstboilnn in hetzelve achter, den holmeester en
ecu' staljongen. Tegen den avond kwam een lang man die
het voorkomen van een oud krijgsman had aan de poort en
begeerde vrij baisch ingelaten te worden. Men zou hem voor
een geschikt inensch hebben aangezien indien niet zijne uit
drukkingen zoo ruw waren geweest. Zonder antwoord af te
wachten steeg hij van het paard gaf hel aan deu jongen
met den stelligen last, het naar deu stal te brengen van voe
der en drank en al wat het verder noodig had goed te voor
zien zonder de minste acht te slaan op de eenstemmige ver
zekering der dienstboden dat de Lady niet lo huis is gaat
hij oogeublikkelijk naar de eetzaal, en geeft deu hofmeester
het bevel zijn mantel naar de kanier van mevrouw te bren
gen en vuur te laten aanleggen dewijl het koud is.
De hofmeester helhaalde het, koudeu dacht aan eene
zinspelende aanmerking op de onwelvoeglijkheid van dien
vreemden gast, toen deze als bij geval uit ieder zijzak eeue
pistool haalde en deze wapens voor zich op de tafel legde.
De eeilijke hofmeester die een' onoverwinnelijke!! afkeer iiad
van zulke werktuigen stoof het vertrek uit eu deed zoo als
de oubekemde hem bevolen had. Onder de hand maakte liij
met een' der dienstmeiden allerlei gissingen over de komst van
dien ouwelkomen gast. Een hevig trekken aan de schel, die
Geoffry niet zonder beven gehoorzaamheid bewees brak het
levendig gesprek af.
Wat belieft u, mijnheer?" vroeg de binnenkomende.
Eten antwoordde de gast.
De hofmeester betuigde zeer nederig dat er niets voorhan
den was.
Ga dan in liet hoenderhok en slagt een kip. Diiincn een
uur moet die gebraden voor mij staan."
De onwillige Geoffry bedacht zihir een weinig, doch een blik
vau den vreemden op zijne pistolen maakte spoedig eeu einde
aan z'yiie besluiteloosheid; hij begreep dat het toch beter was
een hoen op te offeren dan het leven der huisgcuooteu. De
spijzen rookten weldra voor den gast die van het gevoelen
was, dat de wijnglazen zeker met een ander oogmerk, dan
enkel voor sieraad op tafel stonden en daarom luid en kort
af riep Wijn
Geoffry verzekerde dal mevrouw den sleutel van den wijn
kelder had mede genomen.
>-Niet waar viel de vreemde hem in de rede wie heeft
ooit gehoord dat men van een wijnkelder maar éénen sleutel
heeft! In het huis van fatsoenlijke lieden heeft men twee
sleutels even als een koppel pistolen."
Die zinspeling deed hare werking, Geoffry verlrok dadelijk
en kwam spoedig als een Ganymedes weder terug.
Kort hierop meldde het gerammel der raderen de terugkomst
van Lady JJenyers die, zoodra zij van de huisbedienden do
onwellevendheid van den vreemden vernsmen had regelregt
naar de eetzaal ging om nadere opheldering te vragenKaauwe-
lijks was zij binnen gclrcden of de dienstboden die een luid
gegil hoorden en moord en doodslag vréésden snelden vol
gens hun pligt uil het huis, om den doctor en den dorps-bar
bier en andere hulp le halen.
De vreemde had iutussclicn de Lady die na liet gillen in j
onmagt gevallen was, in zijn' arm gevat, met water besprengd
baar gewreven en was daarmede zoo lang bezig geweest tot
dat zij weder hare bewustheid kreeg.
Z ij t gii het werkelijk Sir John?' riep de vrouw van deu
huize uit zoodra zij zich eeuigzins herstelde.
>Vis en waarachtig, Carolinel" was het antwoord. De
«jeeslcn immers eten gccu hoenders en drinken geen madera."
Dan hebben die afschuwelijke Ashanlynen u niet vermoord
ca opgegeten?''
»Gij doet dat braaf volk een hemelsehreijeud ouregt aan.
Zij hebben een' beteren smaak en vonden mijn gezelschap
aangenamer dan mijn vleesch. Ja het viel mij moeijclijk van
mijn gastvriend te scheiden. Eu toen de brave man die zoo
veel prijs op mijn gezelschap stelde, zag, dat ik wilde ver
trekken, geleidde hij mij zoo veire hij koude, en vereerde mij
een afscheidsgroet met zijn jaglroer hetwelk hij daar het
toevallig geladen was, eene once hagel in den schouder drukte."
Verschrikkelijk zuchtte do Lady, »en hoe verder?"
Eene medelijdeudo Ashontynsche vrouw die te oud eu le
leelijk was om mijne huwelijkstrouw in verzoeking le bren
gen nam mij liefderijk op, en bragt mij naar Kaap Coast-
Castelalwaar mijn dood met zulk eeue 'vaste overtuiging werd
auugenomen dat een vechtgrage Iersche officier mij uitdaagde,
omdat ik daaraan tw ij lelde."
Eu vocht gij met hem?"
«Neen! Daar had ik geen lijd toe; er lag mij ook meer aan
gelegen mij naar Engeland in te schepen om dé rouw-on-
kosteu eu de teslementaire moeite der executeuren uit le win
nen. Hoe maakt het uiijii Weef?"
»0, die is vrolijk en opgeruimd, eu zeer trotsck op den
nieuwen titel."
Jammer dat hij dien nog een tijd laog moet afleggen.»
Nu stoven de dienstboden met eeue groole menigte onder
welke veertien vrijers der Lady in huis die in hét vast
geloof, dal de goddelooze booswicht, voor hunne terugkomst,
«le viugt zou genomen hebben, eene zeer dappere houding aan
namen.
Toen zij echter bemerkten dat in de eetzaal twee personen
met elkander spraken werden zij in eens zeer beleefd. Nie
mand wilde hu deu anderen zijn voorrang betwisten, tot dat
eindelijk eeu' stevige boeien-lummel nieuwsgierig om te we
ten wat er eigenlijk te doen was, een vuurkrabber opvatte,
daarmede zijn voorman prikte en hem al verder dreef. Op
deze wijze drongen zij tred voor tred allen even gereed om
een aanval lo doen de kamer binnen waar zij tot hunne
groote verbazing den levenden Sir John JJenyers in gesprek
met zijne huisvrouw vonden.
De baron joeg niet als een tweede Vlysses de vrijers met
scheldwoorden eu klappen weg. De oude krijgsman wist als
wereldburger veel beier hoe men inet veertien verliefde gek
ken moei omgaan. Hij liet eeu dozijn fles.schen clarei lromen,
en dronk ze met de bedrogene vrijers lustig ledig.
QbïJcrtcnticuï.
Die iels le vorderen heeft van wijlen den
WelEd. Geslr. Heer J. 11. van SOELEN Kapt.
bij het korps Mariniers, wordt verzocht daarvan op
gave le doen ten kantore van den Notaris P. A. EEETS
aan het Nieuwediepvoor den 1 Januarij e. k.
<£X 15 Si 58 ia.3" SS
Vijf Ons MEPPELSCHE beste BOTER a 50 Cents.
Vijf ZWOLSCHE a 45
Vijf DEVENTER a 42*
Bij het VAT minder prijs. Bij L. van BERK,
te Nituwediej).
Alhier is gevallen op No. 16142 de kapitale
prijs van ƒ25,000 en op Ko. 14455, do prijs
van ƒ1250, in de thans trekkende Loterij, gede
biteerd door J. P. BEEKonder do handteekening
van L. M. van GELDER Zoon.
Uilgegevea bij C. BAKKER Bz te A ieuwcDiep.
Gedrukt bij G. GILTJES te Helder.
