Van een brandende kaars. De Porie blijft maar even
koppig en wil niels toegeven. De minister van oorlog in
Frankrijk wil 80,000 man extra onder de wapenen roepen.
Da prijs van het brood slaat te Londen af. Engeland
heeft 400 mariniers naar den Taag gestuurd. Koning
Leopold is op de eerste paaschdag te kerk geweest, daarom
waren er veel toehoorders. Duizend slaven zijn op de
westkust van Afrika op bevel van hunne meesters onthoofd
en hunne hooiden op staken aan het strand ten toon gesteld.
Het standbeeld van Rembrand moet een bespiegelend oog
hebben. Eerlang zal vernemen wij de handel-maal-
schappij twee schepen bevrachten, het eene don Tex gedoopt
en het andere de Negen mannen. In Weenen heeft de
heer Pollak een nieuwe soort van brood uitgevonden olie
brood genaamdhet kost slechts één gulden de honderd
pond. Reeds twee afscheidsgroeten van Scholte zien het
lichtzij kosten evenveel als vijftien ponden oliebrood te
Woenen.
FEUXlL&mT&W.
M ARIE-JEANNE,
OF BE FBOUfV UIT BE VOLKSKLASSE.
(Yervolg en Slot.)
Weinige oogonblikkeu voor dat Marie-Jeanne de straat
betrad om haar kind aan de openbare zorg toe te vertrouwen
sleepten een paar mannen hunnen waggelenden gang door de
zelfde straathel waren Bertrand en Bemydie van de her
berg lerugkeerden waar zij het geld hadden verkwist dat
Murie-Jeanne voor haar kind had bespaard, terwijl Bertrand
dermate beschonken was dat Bemy wien zoo als hij zeide
andere werkzaamheden wachtten ham op den stoep van een
tegen over het vondelingshuis slaand gebouw ingesluimerd
achterliet. Men zegt dat ecu plotselinge schrik dikwerf aan
stommen de spraak aan waanzinnigen het verstand weder
geeft zoo ging hel ook met Bertrand. Hoewel sluimerend
had hij den git van Marie-Jeanne gehoord haar hartverscheu
rend geschrei was ook in zijne ooreu doorgedrongen, en had
hem uit zijnen slaap gewekt en ontnuchterd. Hij rigt zich op
cu luistert; alles was stil, als het graf. Hij tast om zich heen,
en stoot met zijn voet tegen een op den groud liggend ligchaam
hij buigt zich neder om den gevallene op te rigten en herkent
zijue vrouw, die, tot haar bewustzijn teruggekeerd, hem
niet kracht van zich sloot. Wij willen het aandoeulijk tooueel,
dat nu volgde, niet uitvoerig beschrijven. Het vormt eeu keer
punt iu Bertrand» leven en is in slaat tot dezulken, gelijk
Bertrand krachtvoller overtuigender te spreken dan zoo
menige welsprekende leerrede. Bertrand weende en had dat
zij hem zoude vergeven maar te vergeefs en wanneer gij
mij nu van u stoot, Maire-Jeunne spreekt hij, daar hij ziet,
dat al zijne gebeden het geschokte moederhart niet vermogen
gerust te stellen, zoo sta mij écne bede toe; noem mij het
teeken dat gij ons kind hebt medegegeven om het te her
kennen. Ik wil werken en wanneer ik zooveel verdiend heb
dat ik in het onderhoud van n cu van ons kind kan voorzien,
dan zal ik het halen cu het bij u brengen en dan niet meer
dan verstoot gij mij immers niet meer?"
Tranen verslikten de woorden van Marie-Jeanne; zij noem-
do hem hel, teeken en waggelde naar hare armoedige woning
terug terwijl hij nog iu den nacht naar zijnen winkel ijlde.
Op denzelfden dag in dezelfde kerk cu in hetzelfde uur
waarop Marie-Jeanne gehuwd was, had ook de huwelijkspleg-
tigheid van een jonge dame uit don hoogeren stand plaals ge
had. Het was Sophia, die den graaf van Bussières hare hand
teikte eu terstond na do huwelijksvollrekking met hem naar
Italië ging Waar hij overleed, nadat Sophia ongeveer ter
zelfder tijd als Marie-Jeanne moeder geworden was. Zij keerde
naar Parijs terug, en liet, om sneller te kunnen reizen, het
kind om deszelf» zwakke gezondheid aan de zorg van een arts
over dien zij aan het ziekbed van haar man had leeren ken
nen en die haar met het kind langzaam volgen zoude maar
het kind stierf op de reis, en met zijnen dood moest helgroot
vermogen der rijke weduwe weder op de bloed verwanten van
wijlen haren echtgenoot terugkeereu.
Ho nacht waarin wij Marie-Jeanne en Bertrand bij het
voudelingshuis gezien hebben was den dag gevolgd waarop
de arts Appiani was teruggekeerd. Hij beminde Sophia, maar
nog meer haar vermogen eu wilde daarom om eiken prijsbaar
gade worden; maar het kind was dood, eu hij moest dus of
zijne uitzigteu op het vermogen dezelve doen varen of tot on
eerlijke middelen zijn toeviugt nemen. Hij deed het laatste.
Wel wetende dat elke nacht kinderen naar het vondelings
huis werden gebragt had hij aan Bemy tegen cene ruime be-
looning opgedragen om daar van eene moeder die zich van
eeneu knaap van dien leeftijd wilde ontdoen het kind te koo-
pen ten einde dit bij Sophia die nog niet wist dat haar
kind dood was voor het hare te doen doorgaan. Bemy had
zich, gelijk wij weten, in den bewusten nacht van Bertrand
verwijderd omdat hij gelijk hij zeide nog iets le doen had,
en dat was het schelmstuk waartoe Appiani hem gekocht
had. Bemy stond bij het voudelingshuis op den loer maar
werd door Marie-Jeanne die hij herkende en die hij meende
dat hem en Bertrand zocht gestoord. Appiani echter die
in de nabijheid gebleven was om het door Bemy te koopen
kind terstond in ontvangst te nemen had het gosprek van
Bertrand en Marie-Jeanne afgeluisterd en uit den mond der
laatste het teeken geüoord dat zij aan het kind had medege
geven en toen zij zich verwijderden, trok hij aan de klok
van het vondelingshuis noemde het teeken, liet zich het kind
van Marie-Jeanne teruggeven en ijlde met zijnen buit naar
naar het logement waar hij was afgestapt.
Toen Sophia den graaf vanBussières huwde was deze niet
de man haier keuze. Theohaldhaar neef, het voorwerp ha-
rer eerste zuivere liefde sloud nu weder voor haar hij had
zich naar haar die Ihaus weduwe was begeven eu hoopte nu
teil minste het doel zijuer weuscheu te bereiken. Maar Sophia 's
hand was reeds aan een ander geschonken zij had tot Appiani
gezegd «red mijn kind en ik zal de uwe worden! maar baar
hard behoorde hem niet; eu reeds wilde zij aan Theohald eeni-
ge hoop geven toen Appiani nog ter regter tijd binnentrad
eu haar de tijding bragt dat hij haar kind gelukkig genezen
en hierheen gebragt had.Sophia had de aankomst van haar
kind verwacht eene oppasler voor hetzelve doen zoeken en
toeu was haar, door toeval of hoogere besturing? Marie-
Jeanne aanbevolen, aan wie zij des te liever de verpleging*
van haar kind overliet toen zij iu haar dezelfde herkende
die op den zelfden oogenblik met haar voor den altaar gestaan
had eu toen zij van Maiie-Jeanne vernam welk lot haar
getroffen had en hoe de bitterste nood haar had gedrongen
haar kind naar het voudelingshuis te brengen gaf zij baar
geld om haar kind te lossen eu het naar huis te voeren.
Óp do vleugelen der moederliefde ijlde Marie-Jeanne die in
de vreugde haars harten het kind van Sophia nog niet gezien
had naar het voudelingshuis maar jammerend eu weeklagend
keerde zij even zoo snel weder terug want eeu aanzienlijk
heer had het tegen belalling van een ruim losgeld van het ge
sticht teruggevorderd. Appiani hoorde met outzeltiug het
verhaal der vrouw want als zij het kind van Sophia ziet
zal zij het als het hare herkennen eu dan was hij ontmaskerd
en zijne oneerlijke pogingen mislukt. Haar treedt Marie-Jeanne,
om hare ontzetlende smart door de liefkozing van hetaanhaar
tocverlrouwde wicht ecnigc balsem te geven naar de wieg van
hetzelve. Zij slaat de gordijn open en wie beschrijft den
vreugdevollen blik der moeder die hier haar gestolen kind
wedervindt. »Mijn kind! mijn kind!" roept zij en wil het
uit de wieg nemen en aan hare borst drukken, Eene helsche
