vreemdeling weetdat hij ia kalme rustige tijden gelijke bescherming als
de ingezetenen genieten zal.
Van meer belang is de wijzging die artikel 10 heeft ondergaan. De
commissie stelde roor »het' regt der ingezetenen om zich te vereenigen
wordt erkend en door de wet aan geene bepalingen dan tot verzekering
der publieke orde onderworpen."
Het ontwerp houdt in»het regt der ingezetenen tot rereeniging en
vergadering wordt erkend, behoudenis eene wet, de uitoefening daarvan
regelende in het belang der openbare orde.
Door deze wijziging is het regt van vereenigen dat alleen politisch
leven in de natie brengen kan geheel aan de willekeur der wet over
gelaten en het behoud heeft een schat van tijd en gelegenheid gewon
nen om in te halen wat verloren scheen.
Volgens de commissie was het regt van vereeniging dadelijk erkend
en de voortestellen wet heeft een grens waarbuiten zij niet treden mag
de verzekering der publieke orde. Yolgens het ontwerp zal eerst eene
wet de uitoefening van het regt van vereeniging moeten regelenvoor
men er gebruik van zal kunnen maken. De vermelding dat die regeling
in belang der openbare orde geschiedt, is niets dan eene eenvoudige op
gave van het motief der wet, maar geeft volstrekt geen grens aan, waar
binnen de wet zich moet beperken. De regering zal dus, zonder de
grondwet Ie schenden, kunnen voorstellen, dat men niet met meer dan
tien of twintig personen zal mogen vergaderen en daarmede het geheele
icgt van vereeniging tot niets maken.
BURGEMEESTER en ASSESSOREN der Gemeenlo Helder,
zijn voornemens, op Dingsdag den 18 Julij 1848 des voormid
dags len elf urenaan het Raadhuis, publiek, alleen bij
Inschrijving, aanlebesteden
Hel Onderhouden, Repareren enz. van do Reverbères
en Lanlaarnidie thans in de Gemeente voorhanden zijn,
of in het vervolg moglen worden daargesteldmet alles
wat daartoe behoort, alsmede de leverantie van al de
fN- daartoe benoodigde Olie en Katoen henevens het vul
lenopsteken, schoonmaken en bewerken daarvan, voor
den lijd van drie achtereenvolgende Jareningaande den
eersten December 1848 en eindigende den laalslen No
vember 1851.
Het Bestek en de Voorwaarden waarnaar deze Aanbeste
ding zal geschieden, liggen acht dagen vóór de Aanbeste
ding, met uitzondering van den Zondag, aan het Secretarie
ter lezingvan 's morgens 9 lol 12 en's namiddags 4 tot 6 uren.
De Gegadigden zullen hunne Inschrijvingsbiljellrnop Ze
gel geschreven, geleekend cn van do Namen der Borgen
voorzien, moeten inleveren; terwijl nadere informalicn te
bekomen zijn, bij den Plaatielijken Opzigler J. BORST.
HELDER den 1 Julij 1848.
Burgemeester en Assessoren voornoemd
J. i* 'T VELT
Ter ordonnantie van UEd. Achtbaren
J. SCHOON, Secr.
s 3 a»
HELDER en NIEUWED1EP, 1 Julij-
De Heer J. van Herwerden is erkend als consulair
agent van Rusland voor deze plaats en de Noordkust van
Holland, van Enkhuizen af lot Egmond aan Zee toe, alsme
de voor het eiland Wieringen.
Parijs is andermaal het toonecl geworden van nieuwe
onlusten. Men schrijft do oorzaak toe aan de ellende, die
in de laatste dagen onder de werklieden, vooral van de
nationale werkplaatsen, hcersclite. Het Voorloopig Bewind
had hun beloften gedaan, die hel op den duur niet kon
vervullen. Dit veroorzaakte ontevredenheid en gisting onilc
de arbeidende klasse, die misleid door opruijers, zich aa,
toomeloos geweldplundering en moord heeft overgegeven
Den 22 riepen do werklieden reeds,toen men de zamen
scholingen uit een dreef, morgen zul de groote dag plaat
hebbenen zij hebben woord gehouden. Den volgende,
dag om 10 ure was alles in opstand, alle uilgangen op d
Boulevard waren versperd en door de opstandelingen be
waakt, die van achter barricaden en uit do vensters hevij
vuurden op de nationale garde, wier cordalo houding groo
len lof toegezwaaid wordt. In verscheidene groepen der op
standelingen hoorde men de kielen Hendrik H of Napo
leon! en andere: Weg met de vijf! Leve de republiek
Weg met de pretendentenEen vaandel op eene barricadt
droeg de woorden: Brood of dood! Er is dien dag geei
beurs gehouden. Den 24 (Zaturdag) werd het gevecht met
het aanbreken van den dag hervat, en wol zoo hsvig, dal
het eene schrikkelijke slagling werd. Ten 11 uro was het
schijnbaar ruslig, maar twee uren later werd hel looneel van
moord en bloed weder geopend en Parijs door den opperbe
velhebber der nationale garde, generaal Cavaignac, instaat
van beleg verklaard. Ook hebben de leden van de Uitvoe
rende Commissie en de Ministers dien dag hun ontslag inge
diend. Den volgenden dag (zondag) werd er met bitterheid
gestreden. De opstandelingen wilden do nationale garde cn
vergadering ontbindenden heer Caussidiert naast La-
mar tine en Ledru- Rollin aan het hoold des Bewinds
stellen, vrijlating der gevangenen van Yincennes, 30 milii-
oen voor de nationale werkplaatsen en 400 millioen op de
begrooting voor do arbeidende klasse. Pogingen van den
aartsbisschop van Parijs, die in geestelijk gewaad in naam
der godsdienst en der menschelykheid do vvoesto hoop tot
vrede vermaandebleven zonder gevolg. Zij antwoordde
met kogels, do aartsbisschop werd gevaarlijk gewond en men
wanhoopt zelfs aan zijn leven. Den volgenden dag waren
de opstandelingen voor een groot deel gesneuveld, gevan
gen genomen, verjaagd en in eenige wijken der slad terug
gedrongen. Een beslissende aanval der nationale garde maakte
in den namiddag een einde aan den strijd, en zoo werd de
opstand na een allerbloedigst gerecht van 4 dagen gedempt.
Onder de spotprenten, waartoe Frankrijks toestand ge
durende de laatste maanden zoo ruime stof heeft opgeleverd,
is de volgende, nu onlangs in het licht gekomen, niet on
aardig. Zij vertoont den prins van Joinvillc, die met een
zoogenaamden Gallischen haan bij zich in Frankrijk zich
aan wal zet, onder den uitroep:» Ik hen do oom van mijn
neef." Digi hij hem landt ook prins Louis Bonaparte en
roept op zijne beurt:» Ik hen de neef van mijn oomHet
eene, begrijpt men, ziet op den graaf van Parijs, het an
dere op wijlen keizer Napoleon.
Bij Zr. Maj. besluit ven den 3den Maart jl., letter c 8
is het departement van Oorlog onder anderen gemagligd,om
de miliciens der Jigting van 1847 die bij do verschil
lende korpsen van het leger in reserve zijn geplaatst, des
noods vroeger dan zulks anders in den regel geschiedt, en
altijd tegen zoodanig tijdstip, als waarop dit geraden zou
worden geoordeeld, lot weikclijke dienstprcslatie op te roe-
