VERGADERING
Advertentie n.
eiland Jersey wordt versterkt en Yan geschut voorzien,
Te Lemberg is den 7 dezer buitengewoon veel sneeuw ge
vallen, welke tol den avond bleef liggen. De fransche
troepen zijn slaags geweest met de Arabieren op do grenzen
van Marokko 200 dooden en gekwetsten. Te Dalen bij Coe-
vordenis een schat in den grond gevonden. De Punch
is to Parijs verboden. Z. M. heeft tot HDs. voorlezer be
noemd den ex-directeur van den franschen schouwburg.
3L12XikH2)iaVAÏtttattAaiB%
Toen in 1813 de Geallieerden in Fraülirijk binnenrukten, en er dage
lijks bloedige veldslagen voorvielen, geraakten de gevangenissen en hos
pitalen te Parijs opgevuld zoo met vreemde als met fransche soldaten.
Talrijk waren vooral de pruisische gevangenen; en nu gebeurde het, dit,
onder deze, zich de lyphus openbaarde. De geneesheeren te Parijs, reeds
overvloedig met werk bezet, schroomden bovendien het hospitaal, waar
de Pruissen lagen en een zoo aanstekelijke kwaal heerschte, te bezoeken,
liet was toen, dat de jonge geneesheer Vattemare zich aanbood, hen
onder zijn toezigt te nemen; en zijn menschiiuvendheid werd door God
zoodanig gezegend, dat het hem gelukte, er velen aan een wissen dood te
ontrukken. Toen nu de mogendheden in Parijs gekomen waren en Lo-
dewijk XXIII hersteld was, werd Vatttmare verzochtde pruisische konva-
lescenten te blijven verzorgen en naar Berlijn te vergezellen. Daar aan
gekomen was zijn eerste werk, zijn aldaar gevangen gehouden gekwetste
Jandgenooten op te zoeken, en nu verzocht hij ais gunst, hen te mogen
•verplegen. Dit werd hem toegestaan en ter belooning voor de doorhem
betoonde raenschlievendheid werd hij met een pruisische orde begiftigd.
Napoleon keerde uit Eiba terug, en nu werd van wege het pruisische
gouvernement aan Vatttmare den voorslag gedaanzich bij het pruisi
sche leger als officier van gezondheid te verbinden. Hij weigerde als on
genegen de wapenen tegen zijn vaderland te dragen. üf Napoleon,11
zeide hij, «dan wel of de Bourbons regt hebben op den tioon van Frank-
rijk, wil ik hier niet onderzoeken; maar ik zal nimmer een vreemde ko
karde voeren bij een leger, dat zich tegen Frankrijk wapent.Deze wei
gering had ten gevolge, dat men hem krijgsgevangen verklaarde en ver
bood Berlijn Ie verlaten.
Inlusschen bleef hij hier zeer gezien en was een welkomen gast in vele
fatsoenlijke huisgezinnen. Dit had hij voornamelijk te danken aan een
eigenaardige bekwaamheid welke hij bezat, om alle geluiden van men-
sclien dieren, werktuigen enz. op eene bedriegelijke wijze na te boot
sen, en hiermede de gezelschappen, waar men hera ontvingzeer te ver
maken. Dan, met de schalksche onbezonnenheid, der jeugd eigenlegde
hij dit talent aan den dag, ook op eene andere wijze, die hem in 't ge
drang had kunnen brengen en toch in de uitkomst den grond legde tot zijn for
tuin. Hij deed namelijk op straat stemmen van twistenden hoorenge
roep van brand en moord, kreten van oproerigen aard enz.in één woord,
hij bragt eens op een machtde geheele bezetting van Berlijn op de been.
Ook de verborgenste dingen raken bekend zoo werd het ook ruchtbaar
wie de opschudding verwekt had en Vattcmare werd bij den gouver
neur der stad ontboden.
Hij dacht nu niet anders dan dat hij naar de gevangenis t« Potsdam zou
gezonden worden, maar hel viel beter uit. De gouverneur ontving hem
met opene armen, Terklaarde, zeer gelagchen te hebben over de wijze,
waarop hij de bezetting gemystificeerd had, en verzocht dat Vatttmare
aan hem en eenigt daar aanwezige heeren een staaltje van zijn talent zou
geven.
Vattemare was blijde, er zoo gemakkelijk af te komenen liet zich niet
bidden. Toen hij gedaan had drong nogmaals de gouverneur bij hem
aan, dat hij dienst zou nemen bij de Pruissen, en nadat dit voorstel nog
maals was afgeslagen stelde hij hem drie rolletjes met thalers ter hand
die onze geneesheer opstak, niet weinig verbaasd, met buikspreken in een
balf uur meer te verdienen dan met zijn praktijk in een half jaar. Toen
hij zich verwijderde werd hij op den trap gevolgd dooreen heer, die zeer
aandachtig had zitten luisteren, maar geen woord gesproken had. Mijn
heer zeide deze, «ik ben de hertog van Caramarafgezant van Z. M.
Lodewijk XVIII; en als Franschman yrees ik het antwoord dat gij op
het voorstel des gouverneurs gegeven hebt. Ik stel belang in u en om
u dit te bewijzen, geef ik u den raad, het verwonderlijk talent, dat gij
bezit, tot een bestaansmiddel aan te wenden. Gij zult er een vermogend
man door worden."
Ook dit voorstel wierp Vattemare verre van zich weg, zeggende dat bij
nooit anders dan eeu eervol beroep bij de hand zoude nemen.
«Mijnheerhernam de hertog, «het iz niet het beroepdat den man,
maar de man, die bet beroep vereert. Denk na over hetgeen ik u ge
zegd heb en gij zult er u wel bij bevindenmijn raad gevolgd te hebben."
Aldus scheidden zij, en Vattemare dacht aan alles behalve aan het op
volgen van den hem gegeven rand toen zich op zekeren dag etn dame
bij hem aanmeldde, die zijn hulp kwam inroepen voor eene familie van
adelijke fransche geëmigreerdendie zich ia de uiterste behoefte bevond.
Vattemare betuigde zijn leedwezen haar geen ondersleuning te kunnen
geven, hij bezat niets en had zelfs de hem geschonken ihalers onder de
fransche gevangenen uitgedeeld.
«Zeg niet dat gij ons niet helpen kunt," zeide de dame, «al onze
hoop is op u alleen gevestigd gij hebt slechts een vertooning uwer be
kwaamheden te geven en de opbrengst daarvan tot dit liefdadig doel te
besteden en wij zijn gered."
Het kostte haar vrij wat moeite Vattemare over te halen doch einde
lijk gelukte het. Hij gaf een openbare vertoooing en het resultaat was
zoo zeer boven alle verwachting, dat hij het nog twee of drie reizen her
haalde en daardoor in staat gesteld werd, niet alleen liet verarmde gezin
geheel uit de verlegenheid te helpen maar zelfs de kinderen op goede scho
len te doen en aan de ouders de geriefelijkheden des levens te verschaften.
van den RAAD der gemeente Heidér,
op Dingsdag den lsten Junij 1852, des avonds ten 7 ure.
J. D. STEFFENS Iterigt bet geëerde Publiek
dal bij nog tot 15 Junij a.s. alhier werkzaam
zal zijn; gelogeerd bij F. Landmanin het Amster
dam scha Veerhuis.
Men is van meening, om op Maandag, den
14den Junij 1852, des vooriniddags te elf ure,
ten huize van Klaas de Goede, kastelein aan de Scha-
gerbrug in de Zijpe, in hel openbaar Ie verkoopen:
1. Hot REGT VAN OPSTAL van een stuk grond, gele
gen in den Anna Paulovona Poldergemeente
Zijpe, sectie I, No. 405, groot 5 roeden, 44 ellen,
met het daarop staande NIEUWE GEBOUW tusschen
de van Ewijksluis en stoommachine.
2. Hel REGT VAN OPSTAL van een stuk grondgele
gen als voren, sectie 1, No. 408, groot 10 roeden,
met hel daarop staande NIEUWE GEBOUW, hij
de houten schutsluis.
Breeder bij biljetten omschreven. Nadero informatica
zijn te hekomen ten kantore van den Notaris Abr. P. de
LANGE, to Schoorldam.
op Maandag 31 Mei. Dans en Entrée vrij.
Kinderen alleen of zonder opzigt worden niet toegelaten.
op Maandag 31 Mei. Aanvang des avonds 8 ure,
ten huize van F. LANDMAN, aan den Helder.
RIEUWBDIEP BIJ C, BAKKER BZ. GEDRUKT RIJ 8. GILTJE3.
