A d v e r i e n t i n. bet algemeen belang, dat een kanaal over de Oudesluis worde ge maakt, dat die plaats naar haar waarde worde beoordeeld, en niet langer voor een buurtje als Schagerbrug achter gezet, en dat nog wel een mededingende voor Schagen wil zijn, dat is waarlijk nog al fraai. Veelzijdig wordt liet ontwerp van vereenigde betere wa terlozing, beoordeeld al naar men kennis en ook belang bij die zaak heeft. Wensckelijk ware het, dat het algemeen meerder ken nis van zaken had, groot is de bijval nu, het zoude dan nog zeer toenemen, wij zijn nu zelfs geheel in het onzekere hoe ver de zaak gevorderd is, maar betreuren het dat er geen meer publiciteit aan een zaak gegeven wordt, waarin zulke liooge belangrijke voor- deelsn te vinden zijn voor het algemeen. Oudesluis, 16 Sept. 1852. IS Ij .1 O V l' Sj Ij I V ii KOOL. Een der voornaamste tuin- en akkergewassen is de witte kool bij de landlieden in Gelderland meestal onder den naam van kap perskool bekend. Dit gewas verschaft ons niet alleen des zomers eene welsmakende groente, maar is ook des winters onder den naam van zuurkool onmisbaar. Eene der voornaamste oorzaken, dat dit gewas somtijds tegenvalt, is, dat dezelve bij het opgroeijen dikwijls verkeerde uitspruitsels krijgen, welke onder den naam van kwade harten bekend zijn. Een landman onder Doetichem heeft echter dit jaar eene proef genomen om dat ongemak te vermijdenhet welk met den besten uitslag is bekroond, waarom wij het noodig oordeelen, deze handelwijze in het belang van de aankweeking van dit zoo nuttig gewas algemeen bekend te maken. Deze landman had in de maand Mei jl. omstreeks 700 witte kooien geplant, doch alras ontwaarde hij dat bij velen derzelve zich verkeerde uitspruit sels of kwade harten voordeden. Hij besloot daarop om niet alleen de overtollige harten te vernietigenmaar ook de onderste bladen der plant te breken, ten einde dezelve hare groeikracht te ontne men, en alzoo meer op een bepaald punt te vestigen. Aanvanke lijk leverde deze koolakker het gezigt op als ware hij door een ge weldige hagelbui geteisterddoch thans pronkt dezelve met groote en zware kooien, die anders weinig of niets zouden hebben uitge leverd. DE KOOS VAN HOP F,. Koh-i-Noor, de groote diamant, die eens de eigendom van oos- tersche vorsten was, heeft, gelijk men weet, op de gehouden lon- densche tentoonstelling eenen mededinger gehaddie sinds dien tijd eerst breeder ter sprake kwam. Hij wordt naar zijnen bezitter de roos van Hope genoemd. Het is een saffier-blaauwe diamantwiens hoogo waarde meer in de kleur dan in de grootte van den steen bestaat. De beer Hope kwam op de volgende wijze in het bezit van den steen. In 1821, toen George IF gekroond werdbehoor de de steen aan een der rijkste juweliers te Londen, die hem voor weinige ponden st. van eenen matroos moet gekocht hebben. Mr. Fllisson, de juwelier, schatte de waarde op 60,000 p. st. 720,000) maar wilde hem voor 30,000 verkoopen. De heer Hope wenschte den steen te zien, en deze belutïigde hem. De juwelier eischte de 30,000 p. st. (ƒ360,000). Met de grootste bedaardheid opende de heer Hope zijne portefeuille, nam eenen wissel van 13000 p. st. (ƒ156,000 legde dien naast den diamant op de tafel en zijn ho- rologie daarbij, terwijl hij zeide: Zie naauwkourig op het horo- logie; ik laat u vijf minuten tijd, dan neemt gij of den wissel of den diamant." De heer Fllisson vraagt 24 uren bedenktijd. Gee- ne seconde meer!" was het antwoord. De hand van den juwelier strekte zich bij afwisseling naar den wissel en naar den diamant. De vijf minuten zijn om en de heer Fllisson grijpt naar den wis sel en de heer Hope neemt den diamant. Tot den tijd der groote tentoonstelling gebruikte deze den steen slechts, om zijne verzame ling van mineralen te rermeerderen. Daar lag hij twintig jaren onder andere steenen, die met de rubriek mineralische comlutii- leien aangeduid waren, tot hij in het glazen paleis zijne stralen verbreidde. ERRATA. In de gemengde horigten van ons vorig nummer staal: »do rijks-ontvanger van Winschoten is aan do haal met 1800." Dit is eene misstelling; lees: de rijksontvanger B. Ie M Ondertrouwd M. REZ.EL, Weduwenaar van Mejufvrouw A. Kalis EN N. WITSENBURG. Nieuwediep. Ondertrouwd H. P. LIOTART met A. HEMELRIJK. 17 Sept. 1852. E enige kennisgeving. Bij vonnis der Arrondissements Regtbank Ie Alkmaar, van den negenden September des jaars 1800 Ivvee-en-vijftigbehoorlijk op de expeditie geregistreerd, is do SCHEIDING van TAFEL en BED uit gesproken lusschen THEODORUS KLOEKJES» Landman, wonende op het Koegras, gemeente Helder, cd MARTJE BORST, eerder Weduwe van Hendrik Noot, zonder beroep, mede wonende op het Koegras, gemeente Helder, waardoor van reglswege de scheiding van goederen der genoemde personen plaats vindt. Alkmaar, 16 September 1852. V o o r uittreksel, N. H. be LANGE, Procureur. Een zeker Koornmolenaar in de provincie N. H. neemt de vrijheid een zaak op zich te nemen welke voor alle Molenaars een zaak van gewigl konde worden, en wel eenige voordeelcn op konde leveren, of van een zwaren last ontheven konde worden. Gegadigden hierop gelieven zich to adresserendui delijk met inbegrip der controle en opgaaf hunner molens, onder vrachtvrije brieven hij den Boekhandelaar C. BAK KER Bz.lo Nieuwediep. nieuwediep bij c. bakker bz, gedrukt bij 8. g1ltje9,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Weekblad van Den Helder en het Nieuwediep | 1852 | | pagina 4