WEEKBLAD vas des
HELDER es het KSEUWEDiEP.
N°. 52,
1852.
Be verlieffing vim Lo de wijk Napo
leon tot keizer der Franschen.
TIEXDE JIAHGAKR.
Dit Weekblad wordt eiken Maandag-morgen
uitgegeven bij C. BAKKER Bz.te Nieuwediep.
De prijs is 80 cents in de drie maanden en voor
de buitensleden franco per post 90 cents. Men
abonneert zich bij de Boekhandelaren en Postkan
toren zijner woonplaats.
"t Go
AAÏ0AG
gas
ADVERTENTIEN gelieve men ongezegeld aan
den Uilgever in te zenden, uiterlijk Zaïurdags des
middags ten 12 ure; de prijs van 1 tot 4 regels
is GO eenten, voor eiker, regel mt-er 15 centen,
behalve 35 centen zegelregt voor elke plaatsing.
23 DEGiE M EI E
STAATKUNDIGE BESCHOUWINGEN, VERTOOGEN enz
De fransche revolutie van den 2 December 1851 heeft zijn be
slag gekregen in de benoeming van 'Lodeicijk Napoleon tot keizer
der Eranschen. Het eene is in den loop van één jaar zoo regel
matig uit het andere als eene noodzakelijkheid voortgevloeid, dat
het niemand bevreemd heeft, en alle hoven achtereenvolgens don nieu
wen keizer komen erkennen.
Intusschen zal een Keizer Napoleon altijd eenige bezorgdheid
wekken.
Het is waar, indien woorden waarborgen waren, Europa zou ge
rust kunnen zijn. Vrede! is de leus, waaronder hij keizer is ge
worden, maar tot heden waren Napoleon en vrede zoo heterogeen,
dat men naauwelijks zijne oogen kan gelooven bij bet lezen van
een Napoleon des vredes.
Men vecht niet gaarneterwijl men te paard stijgtmaar zit men
eenmaal stevig in den zadeldan is men eerder genegen het zwaard
te trekken.
Zal dit met Todewijk Napoleon ook het geval zijn?
Wij willen aan de opregtheid der betuigingen van het oogenblik
niet twijfelen. Voor zich gelijk voor Frankrijk, zal hij de behoef
te tot vrede gevoelenmaar wanneer die behoefte na eenig tijds
verloop zich minder sterk doet gevoelen en de oude fransche be
geerlijkheid ontwaakt, zal hij dan aan den oorlog weerstand kun
nen bieden, zelfs indien hij wilde?
In de oogen van het meerendeel der Franschen behoort Belgie,
eigenlijk tot Frankrijkis het bestaan van Belgie als onafhankelijke
staat een inbreuk op de zoogenaamde natuurlijke grenzen van Frank
rijk en zijn de tractaten van 1815 meer de bepaling van een ze
ker status quo, waarop men ter gelegener tijd zal terug komen,
dan eene verbindende eindregeling.
Wij vinden in Belgie thans een voormuur, sterker, dan toen zij
aan de spaansche of oostenrijksche kroon gehecht en door onze
zoogenaamde barrière beschermd was;sterker, dan zij zoude ge
weest zijn, wanneer wij nog een ligchaam hadden uitgemaakt;
doch ook die voormuur heeft nog hare kwetsbare punten.
Wclligt zou een deel der geestelijkheid, wier partij thans in Bel
gie het onderspit delft, niet ongaarne zich geplaatst zien onder ee-
nen keizer, die haar toegedaan schijnt. Waarschijnlijk zouden vele
industriëlen die thans door Frankrijks beschermende wetten hun
débouché derwaarts beperkt vinden, niet zonder vreugde zich dat
groote land opengesteld zien, en hunne nationaliteit aan hun belang
ten offer brengen.
Op de steun van andere groote landmogendheden is minder dan
ooit thans te rekenen. Ja! ongaarne zou men Belgie in fransche
handen zien, maar bij de reactie, die de beroering van 1848 beeft
gevolgd, wekt het kleine land, waar het constitutioneel beginsel,
onder eenen uitstekenden vorst, is gehandhaafd geworden, nood
zakelijk groote wreveldewijl het voor de gedrukte volken een voor
beeld blijft dat tot navolging wekt, en door zijn taal gevaarlijker
is dan Nederland.
Welligt dat dit voorbeeld andere mogendheden gevaarlijker voor
komt, dan de vereeniging van Belgie met Frankrijk en dat het
een of ander aangeboden lokaas hen gereedelijk Belgie daarom
zoude doen opofferen.
Niemand heeft belang in het behoud van Belgie, dan wij; de
overeenstemming in belangen, in staatsinstellingen maakt het on
mogelijk, dat de schok daar toegebragt, liicr niet diep gevoeld
zoude worden.
Is het dwaas zich met ijdele vrees voor de toekomst te beang
stigen, bet zou niet minder dwaas zijn, om bet oog te sluiten voor
hetgeen de toekomst kan aanbrengen. Door hierop de aandacht
te vestigen kan dikwerf het gevaar zelf bezworen worden.
De geschiedenis leert, wat wij van de Franschen hebben te
wachten. Het zoet gefluit des vogelaars, tot dat wij aan de lijm
stok zitten. De fransche tirannie van 1672 moge nog slechts
flaauw in de herinnering van het groote gros der natie levenwie
is nog onkundig van dc rampen van 1795 tot 1813 «geheel
Nederland was uitgedelgd uit de rij der Mogendheden van
a Europa, onder welke het meer dan twee eeuwen een schitterenden
rang bekleed hadtot een wingewest van Frankrijk verlaagd
zag het zijne burgers met en aan de bebloede zegekar eens
dwingelands voortgesleept; zijne bloeijende jongelingschap
«tot deszelfs lijfwachten gedwongen, zijne rijkdommen geroofd
«en verslonden, zijnen handel vernietigd, en alle andere bron-
nen van vorige welvaart en bestaan naar andere oorden afge
leid, of ten eene maal verstopt.
Bij eene naauwe vereeniging van Nederland en Belgie zal het
gevaar dat uit den oorlogzuchtigen geest en dc begeerlijkheid van
Frankrijk mogt dreigen, gering worden, te meer omdat Engeland
aan die vereeniging zijne steun niet zal onthouden. In het be
houd van deze twee onafhankelijke koningrijken ligt thans voor
Engeland, sinds het zijn beschermend stpHel Jheéït vaarwel gezegd
Van der Palmgedenkschrift/ fan nederlaiids herstelling.
